Już za dwa miesiące będzie maj i pierwsze burze. Każdy leśnik, w tym także mój tata przestrzegał mnie przed tym, żebym w trakcie burzy nigdy nie stawała pod wysokim rozłożystym drzewem, a najlepiej zwiewała z lasu na otwartą przestrzeń i kładła się w trawie.

Pokazał mi wówczas drzewo rozszczepione na pół przez piorun. Nie pamiętam już teraz gatunku, ale rosło na skraju lasu, nie w jakimś wielkim oddaleniu od reszty drzew i nawet nie było najwyższe- a przecież zazwyczaj mówi się, że pioruny uderzają w najwyższe drzewa. To tylko po części jest prawda. Nie ma także reguły, że pioruny częściej uderzają w drzewa bardziej strzeliste, czyli iglaki. Kiedyś mówiło się o dębach, że to drzewa przyciągające gromy i powinno się ich wystrzegać w trakcie burzy. Jak w każdym zabobonie jest trochę prawdy.

Dąb to roślina o bardzo pomarszczonej i pobrużdżonej korze, rośnie na niej więcej porostów i mszaków. Organizmy te zatrzymują więcej wilgoci, dodatkowo we wgłębieniach w trakcie deszczu gromadzi się więcej wody w porównaniu np. do takiego buka, który ma gładką dosyć cienką korę. Takie warunki sprzyjają odpowiedniej jonizacji powietrza, którą „lubią pioruny”.

Jeżeli stoimy pod drzewem w które uderzy piorun, nie porazi nas prąd, najbardziej niebezpiecznym efektem porażenia drzewa jest wybuch lub rozszczepienie pnia. Wybuch następuje na skutek nagłego wytworzonego ciepła w trakcie przepływania prądu przez rdzeń drzewa i natychmiastowego odparowania części wody z pnia. Drzewo pęka rozrzucając wokół siebie drzazgi i kawałki drewna. Dodatkowo mogą spać na nas ciężkie konary lub uderzyć w głowę. Uderzenie pioruna w drzewo może doprowadzić nawet do jego śmierci lub bardzo głębokich ran w pniu, dochodzących niemal do rdzenia. Takie szkody nazywają się listwą piorunową- pionową raną od której odpada rana i prowadzi od miejsca uderzenia aż do korzeni.

Źródła:

http://eduscience.pl/artyku%C5%82y/drzewa-kt%C3%B3re-przyci%C4%85gaj%C4%85-pioruny