Chwalcie łąki umajooone, góry doliny zieloooone…. Takie piękne słowo a tak rzadko używane. „Maić” czyli ozdabiać kwiatami lub zielonymi gałązkami. Umajone łąki są właśnie teraz, pełne kwiatów, soczystej zieleni cieszącej oko- najpiękniejsze. Warto więc znać trochę łąkowych gatunków- zawsze można zabłysnąć przed znajomymi albo zrobić wiedźmowy napar np. na bolaki kończyn, gdy już nahasacie się po tych łąkach 😉

Dzwonek rozpierzchły

Pospolita roślina łąkowa. Chyba każdy zna dzwonki rozpierzchłe (Campanula patula), często używane w łąkowych bukietach dosyć szybko tracą swoje delikatne piękno. Można je nieco przedłużyć stosując zaparzanie, ale przede wszystkim codzienne przycinanie i wymienianie wody w wazonie na chłodną. Fioletowe kwiatki niemal w każdym języku „dzwonią”, ponoć polska nazwa wcale nie wzięła się od kształtu rośliny, a od charakterystycznego dźwięku, który wydaje torebka nasienna w trakcie silnych wiatrów. Ponoć nie szeleści a dzwoni. Jakoś nigdy tego nie zaobserwowałam ;). Gatunków dzwonków w Polsce mamy prawie 20- tych występujących naturalnie we florze. W ogrodach pewnie niezliczoną ilość. Dzwonki brzoskwiniolistne, które zaczynają kwitnąć nieco później,  były niegdyś używane do czarów miłosnych. Święci się je w zielnych bukietach na Matki Boskiej Zielnej. Dzwonki pokrzywolistne były stosowane na choroby gardła i bóle szyi. Oba gatunki mają jadalne liście, przypominające smakiem rzeżuchę. Niektóre gatunki dzwonków, szczególnie te, które wytwarzają grube korzenie a nie kłącza były bardzo często jadane po ugotowaniu. Dopiero w XVIII w zostały wyparte przez ziemniaki.

Smółka pospolita

Smółka pospolita (Viscaria vulgaris) nadaje się na kwiat cięty, jeśli zetnie się pęd wczesnym rankiem w początkowej fazie kwitnienia. Utrzymuje się do tygodnia czasu po warunkiem codziennego zmieniania wody na chłodną. 

Firletka poszarpana

Firletka poszarpana (Lychnis flos-cuculi) o intensywnym kolorze, jest jedną z najładniejszych i najciekawszych roślin łąkowych. Łąki firletkowe wyglądają jak różowe łany lekko falującego zboża. Zasiedla wilgotne łąki, które osuszają się latem. Firletki kwitną od czerwca do lipca na obszarach po pierwszym pokosie. Uwielbia słońce, dlatego zagłuszona innymi roślinami powoli zamiera i przenosi się w inne jaśniejsze miejsca. Nazywana jest kukułką i mylona z kwitnącymi nieco wcześniej storczykami. Na łąkach górskich jest rośliną pożądaną, wzbogaca dosyć ubogie gatunkowo pastwiska, jednak spożywana w dużej ilości przez zwierzęta może być szkodliwa, kiedyś używana była do miłosnych wywarów obok lubczyka i dziewięciornika. Do tej pory we Włoszech młode rozetki liściowe używane są do wielogatunkowych zup z dzikich roślin. Biała „piana” wyglądająca jak spieniona ślina u nasady kwiatów to znak żerowania owadów z rodziny pluskwiaków, który wysysa soki z rośliny. Firletka jest pospolita w całej Polsce, jednak jest jej coraz mniej ze względu na inne użytkowanie łąk oraz suche lata, które nie sprzyjają rozwojowi tego gatunku.

 

Kuklik zwisły

Kuklik zwisły (Geum rivale) lubi łąki podmokłe, brzegi olsów, strumyków i pobocza dróg. Kwitnie obficie na przełomie maja i czerwca, jest ciekawą rośliną o intrygującym kształcie kwiatów. Można z niego pozyskać eugenol- niegdyś wraz z tlenkiem cynku stosowany był do zatruwania zębów w stomatologii. 

 

Kuklik zwisły

Jastrun Właściwy

Leucanthemum vulgare , popularnie zwany margaretką. Pospolita roślina w całej Polsce, jest jadalna jednak bardzo gorzka w dodatku ma specyficzny zapach. Ja jej raczej nie jem, ale można ją wykorzystać do ozdoby dań i bukietów.

Źródła:

Firletka – roślina miłości na łące kwiatowej

Rhizoma Gei = Rhizoma Caryophyllatae – kłącze kuklika